شته سبز گندم و یولاف
نام علمی: (.Sitobion avenae (Fab
خانواده: Aphididae
مشخصات زیست شناسی خسارت و کنترل
طول بدن ۲٫۸-۲ میلیمتر و طول شاخک در شته‌های بی بال برابر و یا بیشتر از طول بدن است کورنیکول در انتهای آزاد خود قدری عریض می.شود دم به خوبی رشد کرده و دوسوم طول کورنیکول را دارد رنگ شته سبز ملایم یا سبز مایل به زرد میباشد. کورنیکولها و شاخکها سیاه، دم روشن، پاها زرد و انتهای ران، ساق و پنجه پا دودی رنگ است. شته‌های کامل بالدار دارای سر و سینه قهوه‌ای مایل به قرمز، شکم سبز با ٥-٦ لکه جانبی تیره میباشد. بقیه اعضا از نظر رنگ تفاوتی با بی بالها ندارند.
شکل ۷ – شته (.Sitobion avenae (Fab
این شته در همه نقاط مهم گندم خیز کشور فعالیت دارد. به عبارت دیگر از منطقه گرم اهواز تا مناطق سرد شهر کرد و خلخال و از مناطق مرطوب مازندران و گرگان تا مناطق خشک سیستان و بلوچستان می‌توان آن را یافت. این شته روی گرامینه‌های اهلی و وحشی زندگی نموده و خسارت زایی می‌کند و علاوه بر جوانه ها و برگها به دانه‌ها نیز حمله کرده و در بین شته ها بیشترین خسارت را وارد می‌سازد. شته سبز گندم ناقل بیماری ویروسی موزاییک جو نیز میباشد.
تاکنون تخم زمستان گذران این شته از ایران گزارش نشده است و اعتقاد بر آن است که تمام سال را به صورت زنده زایی توسط ماده‌های جفت گیری نکرده می‌گذراند و به عبارت دیگر فرم جنسی آن تاکنون در ایران دیده نشده است. در سال‌های عادی این شته در اکثر مناطق کشور از مهم ترین شته هاست. در این گونه سالها، اوج جمعیت سایر شته ها در مرحله ظهور برگ پرچم است در حالیکه جمعیت شته سبز گندم دیرتر از زمان ظهور خوشه به اوج می‌‌رسد.
شکل ۸ – پوره شته (.Sitobion avenae (Fab
جمعیت این شته بعضی سالها و در شرایطی ویژه افزایش شدیدی نشان می‌دهد که در آن صورت در مواردی چاره ای جز مبارزه شیمیایی نیست ولی در عین حال این شته دشمنان طبیعی فراوانی دارد که در سراسر کشور فعال بوده و جمعیت این آفت را در سطحی قابل تحمل نگه می‌دارند.
منبع: آفات و بیمار‌‌ی‌های مزارع گندم در ایران – سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی
