شته سبز سیب (Aphis pomi)
شته سبز سیب روی برگ ها، جوانه ها، میوه ها و سرشاخه های جوان و بویژه پاجوش‌های درختان میزبان فعالیت دارد و اغلب در پشت برگها به تغذیه پرداخته، از خود ترشحات چسبنده ای نیز ایجاد می‌کند که به دنبال آن مورچه ها هم ظاهر می شوند. چون بر اثر فعالیت شته در پشت برگها ، رشد سطح تحتانی برگ کاهش می یابد، برگ لوله شده و پیچیدگی هایی نیز ایجاد می گردد.
مناطق انتشار و میزبان:
شته سبز سیب مسلما از دیر زمان در ایران وجود داشته و در سال ۱۳۲۸ دواچی از این آفت ذکری می نماید.
این شته علاوه بر درختان سیب، به درختان گلابی، به، ازگیل و زالزالک نیز حمله می‌کند.
مورفولوژی:
حشره ماده: شته ماده بی بال، بکرزا، گلابی شکل و طول آن 1.5-2 میلی متر است. رنگ عمومی آن سبز مایل به زرد و قسمتهای انتهای بدن آن کمی تیره تر می باشد. چشم ها و کورنیکولها سیاه هستند. رنگ عمومی بدن ماده های بالدار سبز است ولی سر و مفصل آخر سینه، دم و کورنیکولها سیاه می‌باشد. در این افراد چشمها قرمز تیره است. تخم های این سطح بیضوی، سیاه براق، طویل و طول آن حدود 0.2 میلیمتر است.
پوره ها: پوره ها مقارن با باز شدن جوانه های سیب از تخم خارج می شوند. اندازه آنها در موقع خروج از تخم 0.4 تا 0.5 میلیمتر است. رنگ آنها سبز متمایل به زرد، سر، انتهای شاخک ها، پنجه ها و کرنیکول سیاه رنگ است. در پوره های از تخم خارج شده کرنیکول ها بصورت دو نقطه سیاه رنگ دیده می شوند و بدین ترتیب می توان این شته ها را در مرحله پورگی در اول بهار از گونه های مشابه که روی درختان میوه دانه دار مشاهده می شوند، مشخص نمود. این وضعیت در پوره های مراحل بعدی مشاهده نمی شود و کرنیکول ها بلند است. در این گونه روی زائده دم یک فرورفتگی در وسط دیده می شود.
زیست شناسی شته سبز سیب:
شته سبز سیب زمستان را به صورت تخم بر روی شاخه های درختان میزبان می گذراند. در اوائل بهار خیلی زود قبل از باز شدن جوانه ها ، تخمها تفریخ شده و شته های نوزادی به وجود می آیند که پس از ۱۰-۱۲ روز این نوزاد ها به شته‌های موسس تبدیل می گردند.
شته مؤسس (Fundatrice)، ماده بالغی بوده که به طور زنده زا تولید مثل می کند و چندین نسل بدین ترتیب حشره زاد و ولد می کند. حداکثر جمعیت شته در خرداد ماه می باشد جوانه های انتهای درختان مملو از شته میشوند و برگهای جوان در اثر حمله شدید شدت پیچیده شده و از رشد باز می مانند. در این موقع افراد بالدار شته ظاهر شده و بر روی سایر درختان سیب انتقال می یابند.
در اواسط تابستان با بزرگ شدن برگها و به علت نامساعد بودن غذا و افزایش دشمنان طبیعی ، جمعیت سطح به حداقل می رسد و در پاییز مجدداً به علت خنکی هوا جمعیت سطح افزایش می‌یابد ولی در هر صورت کمتر از بهار می باشد. از اواخر مهر تا اوائل آذر ماه افراد نر و ماده های تخمگذار ظاهر میشوند و پس از جفتگیری ماده ها تخم های خود را در اطراف جوانه های انتهائی قرار می‌دهند و به این ترتیب زندگی سالیانه شته خاتمه می‌پذیرد. تعداد نسل شته سبز سیب در سال بر حسب شرایط آب و هوایی محل فرق کرده و معمولاً ۱۵-۲۰ نسل در سال تولید می کند.
نحوه خسارت:
کنترل شته سبز سیب :
جمعیت این شته‌ها تحت تاثیر عوامل مختلفی مانند آب و هوا، سلامت گیاهان و دشمنان طبیعی قرار دارد. در صورتیکه شته‌ها به بافت‌های تازه و آبدار دسترسی نداشته باشند از برگهای قدیمی تغذیه می‌کنند و تشکیل جمعیت جوان آنها تا 50 درصد کاهش می‌یابد.
با افزایش دما بین 30 تا 32 درجه سانتی‌گراد ویا بیشتر، ماده‌ها نمی‌توانند به خوبی تولید مثل کنند. با بالا ماندن دما برای چندین روز شته‌ها از بین می‌روند همچنین باران‌های شدید می‌تواند جمعیت آفت روی برگها را بشوید.
بهار سرد و مرطوب برای شته‌ها ایده‌آل و برای دشمنان طبیعی آنها نامناسب است.
مصرف نیتروژن را مدیریت کنید تا از آبدار شدن بیش از اندازه‌ی بافت‌های انتهایی جلوگیری کنید و در نتیجه جمعیت شته‌ها کاهش یابد.
از هرس تابستانه‌ی جوانه‌های انتهایی که منجر به تشکیل و رشد مجدد شاخه‌های جوان که برای شته‌ها بسیار جذاب هستند می‌شود، اجتناب کنید.
مصرف حشره‌کش‌هایی از قبیل پریمیکارب 500 گرم در هزار لیتر آب، ایمیداکلوپراید 250 سی سی در هزار لیتر آب، مالاتیون 2 لیتر در هزار لیتر آب، اکسی دیمتون متیل 0.5 تا 1 لیتر درهزار لیتر آب، دیازینون 1 لیتر در هزار لیتر آب و یا استامی پراید 250 گرم در هزار لیتر آب می‌تواند در کنترل این آفت موثر باشد.
