با غذاهای ارگانیک آشنا شوید
امروزه به دلیل افزایش جمعیت، مساله‌ی تامین غذا یکی از چالش‌های مهم دولتمردان است. در حال حاضر در تمام دنیا برای پیشگیری از خطرات احتمالی ناشی از آفت‌زدگی محصولات کشاورزی و دامی از انواع کودهای شیمیایی، سموم کلره، فسفره و آنتی‌بیوتیک استفاده می‌شود. در برخی از موارد استفاده بیش از حد این مواد شیمیایی می‌تواند با عوارضی مانند اختلال در کارآیی قلب و بروز اشکال در سیستم خون‌رسانی بدن، اختلال در هضم غذا و کارکرد دستگاه گوارش، ابتلا به پارکینسون و پوکی استخوان، بروز نقص‌های ژنتیکی، تولد نوزادانی با وزن کم، افزایش سقط جنین و اختلالات هورمونی سلامت افراد به ویژه کودکان و مادران باردار را با خطر مواجه کند. گاهی استفاده از انواع سموم یا اصلاحات ژنتیکی تنها برای داشتن ظاهر زیبا یا نگهداری برای مدت طولانی صورت می‌گیرد که این اقدامات نه تنها سودی برای مصرف کننده ندارد بلکه عوارض جبران‌ناپذیری را نیز سبب خواهد شد. به همین دلیل است که محققان بر تولید گسترده‌ی محصولات غذایی ارگانیک و استفاده از این مواد غذایی تاکید دارند زیرا علاوه بر داشتن ارزش غذایی بالا، از هر گونه ماده‌ی شیمیایی مضر عاری هستند.
در حال حاضر محصولات غذایی ارگانیک شامل انواع میوه، سبزی، غلات، حبوبات، گوشت گاو و گوسفند، شیر، گوشت مرغ، تخم مرغ، عسل و ده‌ها محصول کشاورزی و دامی در سراسر دنیا تولید می‌شود که البته این محصولات گران‌تر هستند.
محصول ارگانیک چیست؟
این روزها مصرف غذاهای ارگانیک یا همان مواد غذایی که به طور طبیعی و بدون هیچ نوع کود یا آفت‌کش پرورش داده می‌شود بین مردم، سوپر مارکت‌ها و میوه‌فروشی‌ها بالا رفته است. فرض کنید در یک مغازه‌ی میوه‌فروشی هستید و یک طرف سیب‌های ارگانیک و طرف دیگر سیب‌های معمولی چیده شده است. هر دوی آن‌ها به اندازه‌ی کافی سفت، براق و قرمز به نظر می‌رسند. حتی می‌دانید هر دو به اندازه‌ی کافی ویتامین و فیبر دارند و از طرفی چربی، سدیم و کلسترول نیز ندارند. اما سوال اینجاست که تفاوت این دو چیست و چه عاملی باعث شده مواد غذایی ارگانیک در مقایسه با انواع معمولی گران‌تر باشند؟
در این‌جا باید تعریف درستی از محصولات ارگانیک داشته باشیم. به محصولی ارگانیک گفته می‌شود که در تولید آن از هیچ‌گونه کود و سموم شیمیایی استفاده نشده و برای غنی شدن خاک مزرعه نیز از کمپوست (کود)های طبیعی استفاده می‌شود. در مورد محصولات حیوانی ارگانیک هم اصل بر این است که حیوان در حال پرورش، علوفه و غذای ارگانیک بخورد و بدون دارو و انواع هورمون‌ها رشد کند. طبیعی است این محصولات عاری از عناصر مضری مثل ازت، نیترات و نیتریت هستند که علم پزشکی سرطان‌ها را به آن‌ها ربط می‌دهد.
کشاورزان ارگانیک چه می‌کنند؟
لغت ارگانیک به شیوه یا عملکرد کشاورزان هنگام پرورش، تولید و حتی فرآوری محصولاتی از جمله میوه‌ها، سبزیجات، صیفی‌جات و حبوبات اشاره می‌کند. در عین حال لبنیات و حتی گوشت هم که در رده‌ی محصولات دامی قرار دارند، از این طبقه‌بندی خارج نیستند. هدف کشاورزان و دامپرورانی که در این زمینه فعالیت می‌کنند، به طور مشخص حفاظت از خاک و آب به عنوان دو عنصر اصلی تولید محصول و در عین حال کاهش آلودگی‌هاست. در واقع کشاورزان و دامپرورانی که محصولات خود را به شیوه‌ی ارگانیک پرورش می‌دهند، به هیچ وجه از روش‌های قراردادی و معمول برای کوددهی، کنترل آفت‌ها و حتی شیوه‌های رایج مقابله با انواع بیماری‌های دامی استفاده نمی‌کنند. یک کشاورز ارگانیک به جای استفاده از علف‌کش‌های شیمیایی، از روش‌های به نسبت سخت اما دوستدار محیط زیست نظیر کشت دوره‌ای، پخش مالچ (مواد آلی قیرمانند حاصل از تجزیه‌ی کاه و برگ‌های مرده) یا کودهای حیوانی برای کنترل آفات بهره می‌گیرد. گاهی باغبان‌های حرفه‌ای از صفحات پلاستیکی سیاه رنگی که به مالچ مشهور است، استفاده می‌کنند اما مالچ طبیعی به طور مشخص باید از جنس مواد آلی باشد تا همزمان رشد علف‌ها را کاهش و تکثیر کرم‌ها را افزایش دهد و در عین حال مانع تبخیر آب از سطح خاک هم بشود.
در خانه محصولات ارگانیک تولید کنید
یکی از توصیه‌های مهم و کاربردی کارشناسان استفاده از محصولات ارگانیکی است که به راحتی و بدون افزایش بار مالی می‌توان آن‌ها را تهیه کرد. به طور مثال سبزی‌کاری در مناطق شهری علاوه بر این که به زیبایی شهر کمک می‌کند می‌تواند سرگرمی خوبی برای کودکان باشد و حس مسوولیت‌پذیری را نیز در آن‌ها تقویت کند. همچنین می‌توان در فضاهای کوچک حتی در آپارتمان، برخی از این محصولات را پرورش داد و برای مصرف خود و خانواده از آن استفاده کرد. تهیه‌ی یک گلدان کوچک می‌تواند شما را به اهداف نهایی که دریافت محصول ارگانیک است، برساند. در مناطق روستایی نیز استفاده از گوشت مرغ و همچنین تخم‌مرغ‌های به اصطلاح «رسمی» می‌تواند از بهترین غذاهای طبیعی و ارگانیک باشد. همچنین می‌توان در مهدهای کودک و مدارس فضای مناسبی برای باغچه‌های سبزی‌کاری در نظر گرفت و از محصولات آن برای تغذیه در وعده‌ی اصلی و میان وعده و همچنین ترویج فرهنگ مصرف سبزی و استفاده از سبزی تازه بهره برد.
